باور‌ نکردنی‌ ترین سنت‌ ها + بهمن 1401

از آغاز تاریخ بشری، انسان‌ها همواره به‌طور گروهی زندگی کرده‌اند و هر گروه و قوم نیز سنت‌ها و مراسم خاص خود را داشته‌اند.

بعضی از سنت‌های قدیمی، بسیار عجیب و وحشیانه بوده‌اند. البته خوشبختانه، امروزه بسیاری از آن‌ها از بین رفته‌اند. در ادامه با مجله اینترنتی کوبههمراه باشید تا تعدادی از باور‌ نکردنی‌ ترین سنت‌ ها و مراسم‌ها را به شما معرفی کنیم.

ساتی

ﺭﺳﻢ ﺳﺎﺗﯽ، ﯾﮏ ﺁﯾﯿﻦ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻫﻨﺪو ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮ خود ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺘﻢ او، ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ به آتش می‌کشید.

ﺩﺭ ﻫﻨﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺳﻢ، ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺩﯾﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﺸﺎنه ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﺯﻥ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﺷﺪ. ﻫﺮ‌ﭼﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﺎﺗﯽﻫﺎ ﺑﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻣﺎ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﺟﺒﺎﺭﻫﺎ، ﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭﺍ‌ﻣﯽﺩﺍﺷﺖ. ﺭﺳﻢ ﺳﺎﺗﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﺎﺩﯼ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺷﺮﺍﻓﯽ ﺭﺍﯾﺞ ﺑﻮﺩ.

گیشا

ﮔیشا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﯿﮕﯽ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ، ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻧﯽ ﺍﻃﻼﻕ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻗﺺ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ، ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﺮﻫﺎﯼ ﺁن‌ها ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻨﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮊﺍﭘﻨﯽ مانند رقص و موسیقی کلاسیک ﻣﯽشد. امروزه تعداد گیشا‌های واقعی به‌شدت کم شده است و سنت‌های اصیل گیشا‌ها با سیستم مدرن جایگزین شده‌اند.

در گذشته، تبدیل شدن به یک گیشا بسیار سخت‌تر از امروزه بوده است و زنان و دختران باید آموزش‌های زیاد و سخت‌گیرانه‌ای را می‌گذراندند. کار‌هایی مانند رقص سنتی، آواز خواندن، موسیقی و موارد دیگر به گیشا‌ها آموزش داده می‌شد.

 هاراکیری یا سپوکو

یکی دیگر از باور‌ نکردنی‌ ترین سنت‌ ها هاراکیری است که بخش عمده‌ای از فرهنگ و آداب و رسوم سامورایی‌ها بوده و به آن بوشیدو نیز گفته می‌شد. جنگجویان سامورایی برای جلوگیری از افتادن در دست دشمنان و کم‌رنگ‌تر شدن شرم شکست، دست به این کار می‌زدند. ﺩﺭ ﻫﺎﺭﺍﮐﯿﺮﯼ، ﻓﺮﺩ ﻫﺎﺭﺍﮐﯿﺮﯼﮐﻨﻨﺪﻩ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﮑﻢ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ‌‌ﻣﯽبرد ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﺩاد.

شخصی که سپوکو را انجام می‌داد، ابتدا حمام می‌کرد سپس لباس سفید به تن می‌کرد و غذای مورد علاقه خود را نیز میل می‌کرد. سپس در حضور شخصی دیگر هاراکیری را انجام می‌داد و به این طریق به زندگی خود پایان می‌داد.

مومیایی کردن خود

سوکوشین بوتسو راهبان یا کاهنان بودایی بودند که به روشی، جان خود را می‌گرفتند که جسد آن‌ها پس از مرگ به مومیایی تبدیل شود. این عمل، به‌طور انحصاری در شمال کشور ژاپن و در منطقه‌ یاماگاتا انجام می‌شده است.

با توجه به تحقیقاتی که دانشمندان بر روی بدن این مومیایی‌ها انجام داده‌اند، مشخص شده است که کاهنان برای انجام چنین کاری، به مدت سه سال، از رژیم غذایی خاصی که فقط شامل بعضی از مغز دانه‌ها می‌شده، تغذیه می‌کردند.

پس از گذشت این سه سال، آن‌ها سه سال دیگر نیز تنها ریشه و برگ درختان به همراه نوعی چای وحشی را مصرف می‌کردنند. این کار باعث از بین رفتن چربی بدن و جلوگیری از هرگونه پوسیدگی جسم، پس از مرگ می‌شد.

سپس آن راهب، در یک قبر سنگی قرار می‌گرفت و به مرور زمان، جان خود را از دست می‌داد و به این طریق مومیایی می‌شدند.

ﭘﮋﻭﻫﺶﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺷﻌﻪ ﺍﯾﮑﺲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ است، ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﺪﻥ ﺭﺍﻫﺒﺎﻥ، ﺳﻨﮓﻫﺎﯾﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ، ﺭﺍﻫﺒﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺁﻥ‌ها ﺭﺍ ﺑﻠﻌﯿﺪﻩﺍﻧﺪ.

پیشنهاد مطالعه: مطلب ۸ راهکار برای براق کردن سکه‌های سفره هفت سین بخوانید.